BÓL JEST BARDZIEJ SKORELOWANY Z EMOCJAMI , NIŻ Z MIĘŚNIAMI , STAWEM CZY KRĄŻKIEM STAWOWYM

 

WSTĘP

Przebadano 737 osoby z objawami zaburzeń skroniowo-żuchwowych (RDC/TMD oś I - objawy strukturalne, oraz oś II - poziom bólu, stopień depresji czy somatyzacji, czyli doświadczania i wyrażania dyskomfortu psychologicznego w formie objawów somatycznych/cielesnych) oraz podzielono je na dwie grupy - bólową i niebólową. Do badania wykorzystano protokół RDC/TMD oraz Symptoms Checklist-90-Revised (SCL-90R).

 

CEL

Celem pracy była ocena zależności pomiędzy objawami strukturalnymi - mięśniami, stawem skroniowo-żuchwowym czy krążkiem stawowym (oś I), a poziomem bólu, stopniem depresji i somatyzacji objawów.

 

WYNIKI

BRAK KORELACJI pomiędzy objawami strukturalnymi, a bólem, depresją czy somatyzacją,

bólowa grupa TMD prezentowała ISTOTNIE WYŻSZE wyniki dotyczące depresji i somatyzacji, niż grupa bezbólowa,

podgrupa z największym poziomem bólu prezentowała NAJWYŻSZE WYNIKI nasilenia depresji i somatyzacji.

WNIOSKI

BRAK KORELACJI pomiędzy objawami strukturalnymi, a bólem, depresją czy somatyzacją,

poziom bólu JEST NIEZALEŻNY od mięśni, pozycji stawu itp, natomiast jest ŚCIŚLE SKORELOWANY z wynikami osi II, czyli stopniem depresji i somatyzacji.

 

INFORMACJA DLA PACJENTÓW

To że odczuwasz więcej bólu niż zwykle, jest przede wszystkim spowodowane twoim słabszym stanem psychicznym, emocjonalnym. Stres w domu czy pracy przekłada się na objawy bólowe w obrębie twarzy. Jest też dobra wiadomość - ból zmniejszy się wraz z poprawą ogólnego samopoczucia. Zatem oprócz fizjoterapii, która działa lokalnie rozluźniając mięśnie, działając przeciwbólowo, wyciszająco na układ nerwowy warto spróbować ogólnych bodźców, np. aktywności fizycznej (spacery, ćwiczenia) czy ćwiczeń oddechowych .

 

INFORMACJA DLA FIZJOTERAPEUTÓW/LEKARZY

Nie zapominajcie o ogromnym wpływie emocji na ból pacjenta opisany w prezentowanej pracy. Zbadajcie stan psychiczny swojego pacjenta wystandaryzowanymi narzędziami, np. GCPS czy PHQ-9 (patrz źródła). Wytłumaczcie na czym polega ta zależność, uspokójcie i edukujcie swoich pacjentów. Nie fiksujcie się jedynie ma bolesnym mięśniu czy klikającym krążku (oczywiście nim też trzeba się zająć)! Jedynie wykonywanie terapii punktów spustowych czy szlifowanie zębów to podejście zbyt redukcjonistyczne i nieprzystające do aktualnej wiedzy naukowej. Co więcej jest nie fair w stosunku do pacjenta.

 

Źródła

http://www.quintpub.com/use.../ijp/ijp_33_2_Canales_p155.pdf